Επαγγελματικός προσανατολισμός (η ιστορία μίας ανισότητας)

Διάλεξα να ασχοληθώ με αυτό το θέμα, εν μέσω καταλήψεων λόγω του ότι, το σχολείο έχει επιφορτισθεί με αυτό το ρόλο. Δεν θα μιλήσω για το τι θα έπρεπε να κάνει. Τι μέλλον υπάρχει σήμερα για ένα παιδί που ξεκινάει το σχολείο μίας μέσης ή φτωχής οικογένειας; Το σύστημα επιλογής ποτέ δεν ήταν τόσο ταξικό. Όποιος έχει τη μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα, αρχίζει τα ιδιαίτερα από νωρίς. Οι άνθρωποι που έχουν επιφορτισθεί με την εκπαίδευση πρωτοστατούν στην πρώτη- και ίσως σημαντικότερη- ανισότητα με την οποία έρχεται αντιμέτωπο ένα παιδί. Αλλά και αν καταφέρει να κάνει κάτι, σε τι σχολή θα επιτύχει, με ποια προοπτική;. Ποιες είναι οι συνθήκες των σπουδών του; Με τι οικονομικά μέσα θα σπουδάσει; Του παρέχει το Πανεπιστήμιο τη δυνατότητα για δωρεάν παιδεία και τι είδους παιδεία; Και αργότερα ποια η σχέση των σπουδών με την πραγματικότητα;

Στόχος , όπως φαίνεται πλέον, όλων των κυβερνήσεων είναι η ισοπέδωση προς τα κάτω. Όταν γίνει αυτό κυριαρχούν οι μετριότητες. Όταν κυριαρχεί η μετριότητα, όλοι είναι ίδιοι οπότε και κυριαρχεί η συνδιαλλαγή και το “μέσον”. Οπότε το σύστημα διαιωνίζεται. Θα προτείνω λοιπόν στα νέα παιδιά κάποιες λύσεις

1) Να μην πολυασχοληθούν με τις Πανελλήνιες Εξετάσεις

2) Να μάθουν μία ξένη γλώσσα και υπολογιστές

3) Να φύγουν αν μπορούν για το εξωτερικό, σε χώρες με παράδοση σπουδών

4) Να μορφωθούν γενικότερα και να μην αρκούνται σε αυτά που τους παρέχει το σχολείο

5) Να βρουν κάτι που πραγματικά τους ενδιαφέρει και τους κεντρίζει το ενδιαφέρον και να σκύψουν πάνω στο θέμα αυτό με υπομονή και με μεγάλη προσπάθεια

6) να ερωτευθούν και με τη στενή και με την ευρύτερη έννοια του όρου

7) να μην δίνουν καμία σημασία στους πολιτικούς

8) να αποφύγουν το δημόσιο και να μην παρακαλέσουν για να μπουν σε αυτό

9) να μην ζητούν “ εξυπηρετήσεις” αλλά να σταθούν με αξιοπρέπεια απέναντι στη ζωή

10) να μην στηρίζονται στους γονείς τους για όλα

Ίσως είναι λίγο γραφικά και τετριμμένα αυτά, αλλά αν χάσεις το παιχνίδι από την αρχή, στη συνέχεια δεν μπορείς να σταθείς στα πόδια σου. Και η ζωή δεν αστειεύεται. Μάγκας είναι ο ανεξάρτητος άνθρωπος και όχι ο εξαρτημένος.