ΠΕΡΙ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ

Η εκτροπή του Αχελώου αποτελεί θέμα συζήτησης εδώ και αρκετά χρόνια στο νομό μας, πολύ δε περισσότερο τώρα που η κυβέρνηση Καραμανλή μέσω του υπουργού δημοσίων έργων και όχι φυσικά περιβάλλοντος -όπως αποκαλείται- κ. Σουφλιά αποφάσισε να προχωρήσει το φαραωνικό αυτό σχέδιο.

Στην περιοχή μας πολύ συχνά ακούγονται φωνές διαμαρτυρίας που εστιάζονται στο ότι οι Θεσσαλοί θα μας πάρουν το ποτάμι, όπως ακριβώς έγινε με τα νερά του Εύηνου ποταμού και τη μερική εκτροπή του προς την Αθήνα, κι έτσι θα μείνουν τα χωράφια μας απότιστα. Φυσικά και το πρόβλημα δεν είναι εκεί, αλλά οφείλουμε να το εστιάσουμε στη συνολική και υπέρ ποίου διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Η Αιτωλοακαρνανία με την εκτροπή δεν θα έχει πρόβλημα νερού όσον αφορά την άρδευση, μιας και το τέλος εποχής της καπνοκαλλιέργειας έχει δώσει εκ των πραγμάτων τη λύση στο πρόβλημα αυτό. Πολλά αντλιοστάσια γι’ αυτόν το λόγο έχουν σταματήσει να αρδεύουν και άλλα έχουν εγκαταλειφθεί. Βέβαια, για να πούμε όλη την αλήθεια, ακόμη και τότε που τα καπνά ήταν στο φόρτε τους υπήρχαν προβλήματα άρδευσης λόγω αφενός της κακής κατάστασης των αντλιοστασίων και αφετέρου της ανεπάρκειας των αρδευτικών έργων. Φυσική συνέπεια όλων αυτών ήταν το νερό να χύνεται στη θάλασσα. Και αν όλα αυτά συνέβαιναν στο νομό μας, γιατί τα πράγματα να είναι διαφορετικά στην υπόλοιπη Ελλάδα και ιδιαίτερα στον κάμπο της Θεσσαλίας;

Το ξεκλήρισμα των μικρών καπνοπαραγωγών που βιώνει ο νομός μας, και όχι μόνο, δείχνει ξεκάθαρα το δρόμο που θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι καλλιεργητές μηδενός εξαιρουμένου, και αυτοί που καλλιεργούν το τόσο υδροβόρο βαμβάκι στη Θεσσαλία. Και ενώ υπάρχουν οδηγίες τόσο από την ΕΕ όσο και από την GGAT που αφορούν τη μείωση του αγροτικού πληθυσμού -και οι οποίες φυσικά ακολουθούνται πιστά από τις γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις-, ο κ. Σουφλιάς επιμένει να εκτρέψει το ρου του ποταμού παρακάμπτοντας ακόμη και δικαστικές αποφάσεις.

Στην Αιτωλοακαρνανία τη δεκαετία του '80, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ΕΟΚ μετά βαΐων και κλάδων εισήγαγαν την καλλιέργεια του μέλλοντος, όπως λέγανε τότε, την ποικιλία του καπνού βιρτζίνια. Η καλλιέργεια αυτή ήθελε πενταπλάσια ποσότητα νερού σε σχέση με τις παραδοσιακές ποικιλίες, καθώς επίσης και άφθονα φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Όλα αυτά βέβαια είχαν ως αποτέλεσμα τη μόλυνση του περιβάλλοντος, αφού όλα τους κατέληγαν στον υδροφόρο ορίζοντα, καθώς επίσης και την επιβάρυνση της υγείας των καλλιεργητών, μιας και είναι κατεξοχήν καρκινογόνες ουσίες. Ο σκοπός βέβαια ήταν να ξεμπλέξουν με τις παραδοσιακές καλλιέργειες καπνού όπως τα μυρωδάτα και τα τσεμπέλια και να αφανίσουν με αυτό τον τρόπο τους μικροκαλλιεργητές.

Στη Θεσσαλία, όπου υπάρχουν παραγωγοί με τεράστιες εκτάσεις γης, φυσικά και τους συμφέρει η πολιτική αυτή του ξεκληρίσματος των μικρών παραγωγών και γι’ αυτόν το λόγο το φθηνό και άφθονο νερό που θα τους προσφερθεί από την επικείμενη εκτροπή του Αχελώου αποτελεί πηγή κέρδους για αυτούς, όποια καλλιέργεια και αν ακολουθήσουν, καθώς επίσης και για τις βιομηχανίες επεξεργασίας και μεταποίησης αγροτικών προϊόντων. Γι’ αυτόν το λόγο και ο δεξιός αγροτοσυνδικαλιστής Κοκκινούλης ζήτησε επειγόντως από τον πρωθυπουργό κατά την πρόσφατη επίσκεψη του τελευταίου στη Λάρισα να τελειώνει το έργο της εκτροπής.

Οι αναδιαρθρώσεις στον αγροτικό τομέα τις οποίες επιτάσσει η καπιταλιστική ανάπτυξη γίνονται σε βάρος του περιβάλλοντος με συνέπειες ανυπολόγιστες για τη ζωή μας. Η ρύπανση των πόλεων, των λιμνών, των θαλασσών, των ποταμών, του αέρα, το φαινόμενο του θερμοκηπίου για το οποίο τόσος λόγος γίνεται πια από όλους, είναι μερικά μόνο από τα τόσα προβλήματα που προκύπτουν από την ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη λογική η οποία θυσιάζει τα πάντα στο βωμό του κέρδους.

Η όποια πρωτοβουλία ενάντια στην εκτροπή δεν μπορεί να περιορίζεται σε αυτό μόνο το ζήτημα αλλά οφείλει να θέτει το συνολικό πολιτικό πλαίσιο που οι ίδιες οι κυβερνήσεις ούτως η άλλως βάζουν από τη μεριά τους.

Πρέπει με άλλα λόγια ο αγώνας ενάντια στην εκτροπή να έχει αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Να μπορεί να συνδέεται με το κίνημα των φτωχών και μικρών καλλιεργητών που μέρα με τη μέρα αφανίζονται, με το οικολογικό κίνημα που θέτει καθημερινά ερωτήματα για το τι είδους ανάπτυξη θέλουμε. Να συσπειρώνει τα λαϊκά και εργατικά στρώματα καταγγέλλοντας τις άθλιες μεθοδεύσεις των κομμάτων που ψηφοθηρούν ασύστολα τόσο εδώ στην περιοχή μας όσο και στη Θεσσαλία. Να καλεί όλο τον κόσμο να πάρει θέση στο ζήτημα, και κυρίως να εμπνέει τους πολίτες ώστε να κινητοποιηθούν προκειμένου να υπερασπιστούν την ίδια τους τη ζωή.

Ο μόνος εντέλει τρόπος για να αποτρέψουμε αυτό το έγκλημα, μιας και ο θεσμικός με τις προσφυγές στα δικαστήρια δεν φαίνεται να αποδίδει, είναι η επιτυχία και η δυναμική των κινητοποιήσεών μας απέναντι στα κάθε λογής συμφέροντα.

Πολυδεύκης Κοκκινοβασίλης

Μέλος της Ριζοσπαστικής Αντικαπιταλιστικής Συσπείρωσης Αιτωλοακαρνανίας

(ΡΑΣΑ)