ΟΙ ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΤΗΣ

Αν κάποιος φύγει λίγο πιο μακριά από τη Θεσσαλονίκη, και ακόμα καλύτερα αν περάσει τα Τέμπη, θα δει τα πράγματα με άλλο μάτι. Αρκεί να έχει τα μάτια του ανοιχτά.

Θα πάψει να πιστεύει πως η πόλη του είναι η συμπρωτεύουσα, πως είναι φτωχομάνα, πως βγάζει τα καλύτερα παιδιά, πως έχει τις πιο όμορφες γυναίκες.

Θα καταλάβει πως καμιά Αθήνα δεν μας κατατρέχει, γιατί απλώς δεν ασχολείται καν με μας.

Οι πολίτες της γιατί τρέχουν όλη μέρα για το μεροκάματο και οι πολιτικοί της γιατί έχουν γραμμένη και την Πελοπόννησο και τη Στερεά και την Ήπειρο.

Γιατί γενικά μας έχουν γραμμένους.

Αν κάποιος φύγει πιο μακριά, θα δει καλύτερα το μεγάλο κόμπλεξ-άγχος των καρντάσηδων.

Να κάνουν τη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΘΗΝΑ…

Τότε μόνο θα ησυχάσουν. Και πραγματικά τα κατάφεραν. Μόνο που κάθε αντίγραφο, και μάλιστα κακέκτυπο, είναι κατά πολύ χειρότερο απ’ το αυθεντικό.

Αν κάποιος περάσει τα Τέμπη και επισκέπτεται τη Σαλονίκη 2 με 3 φορές το χρόνο, θα καταλάβει τις μεγάλες κλιματολογικές αλλαγές που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια, τα χιόνια που αποκλείουν την πόλη για 10 μήνες το χρόνο και την αίσθηση πως όσο πάμε μοιάζουμε όλο και πιο πολύ στον Καναδά…

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς όλα αυτά τα τζιπ 4Χ4 που κυκλοφορούν στην πόλη;

Υπάρχει άλλη εξήγηση;

Αλλά πώς φτάσαμε ώς εδώ; Τι έγινε και η πόλη παράγει παλιόσκυλα για την παραλιακή; Πολιτικούς διαμετρήματος Ράπτη και Καϊλή; Εθνοσωτήρες τύπου Ψωμιάδη; Μακεδονομάχους στυλ Παπαθεμελή; Τηλεαστέρες στυλ Βελόπουλου;

Θα μου πείτε πως και όταν ήμουν μικρός με Άλκη Στέα μεγαλώσαμε.

Πώς όμως από τη Θεσσαλονίκη της Φεντερασιόν και του ηρωικού Μάη του ’36 φτάσαμε στον «φτερωτό γιατρό»;

Μεσολάβησαν πολλά. Δυο γεγονότα όμως ήταν καθοριστικής σημασίας.

1^ον Η εξόντωση των Εβραίων της πόλης και

2^ον Η επικράτηση του παρακράτους επί του κράτους

Για το πρώτο απλά θα προσυπογράψω την άποψη του εκδότη του «Εντευκτηρίου» Γ. Κορδομενίδη στο περιοδικό Ταχυδρόμος (τεύχος 268 – 16 Απριλίου 2005). «Το πρόβλημα της Θεσσαλονίκης έγκειται στην έλλειψη αστικής τάξης με ουσιαστική παιδεία… με το ξεκλήρισμα των Εβραίων της πόλης εξέλιπε η αστική τάξη…» Σε δυο αράδες όλη η αλήθεια.

Το δεύτερο γεγονός είναι η επικράτηση του παρακράτους επί του κράτους. Δεν μιλάμε απλώς για παράλληλες πορείες, για δυσδιάκριτα όρια, αλλά για καθαρή επικράτηση. Μετρήστε…Ζεύγος, Πολκ, Λαμπράκης, Τσαρούχας… Τέσσερις πολιτικές δολοφονίες στην ίδια πόλη από το 1947 έως το 1968. Kαι πάντα ο ίδιος δράστης. Μόνο τα ονόματα των δολοφόνων καμιά φορά αλλάζουν. Πότε Βλάχος, πότε Εμμανουηλίδης και πότε Γκοτζαμάνης. Θα μου πείτε: ναι, μα σήμερα έχουμε δημοκρατία. Σωστά. Όμως άφησε κατάλοιπα αυτή η προσπάθεια ξεριζώματος κάθε δημοκρατικής και προοδευτικής άποψης. Έτσι φτάσαμε δημάρχους, νομάρχηδες και βουλευτάδες να τους βγάζει το παπαδαριό κι εκείνες οι ανέραστες των κατηχητικών. Ολόκληρη καριέρα έστησαν ο Κούβελας και ο Παπαθεμελής στηριζόμενοι σ’ αυτούς. Ο Ψωμιάδης απλώς τους αντέγραψε. Έτσι φτάσαμε στα υστερικά συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, στο κάψιμο του βιβλίου του Ανδρουλάκη, στη διάλυση συμποσίου για την Αρχαία Μακεδονία, στην αντίδραση για την εγκατάσταση του ΟΚΑΝΑ, στην αντίδραση για τον Οδυσσέα Τσενάι και πολλά ακόμη, με πιο πρόσφατο το γεγονός της απόπειρας δολοφονίας του Κύπριου φοιτητή από ασφαλίτες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι τυχαίο που και ο κ. Παρασκευαΐδης (αυτός που μελετούσε επί χούντας) από δω ξεκίνησε την εκστρατεία κατά των ταυτοτήτων.

Τελικά υπάρχει ελπίδα για μια άλλη πορεία; Όχι. Φάνηκε μια υποψία ελπίδας με την κάθοδο του Μπουτάρη στις δημοτικές εκλογές, αλλά όλοι προτίμησαν την απλή καταγραφή των δυνάμεών τους. Έτσι, όσο δεν θα τολμούν να τα βάλουν με το κατεστημένο και θα περιχαρακώνονται στις κομματικές τους γραφειάρες, δεν υπάρχει ελπίδα καμιά. Μόνο ένα πανδημοκρατικό μέτωπο θα άλλαζε την πορεία της πόλης. Μια πολιτιστική επανάσταση που θα σάρωνε ακροδεξιούς, παπαδαριό και ανέραστες. Τότε ίσως να υπήρχε ελπίδα…

Υ.Γ.1 Είδα από την ΤV μια εκδήλωση-πολιτιστική παρέμβαση της Νομαρχίας και ρίγησα από τη συγκίνηση. Μα να μην είμαι εκεί να καμαρώσω από κοντά την ανεπανάληπτη συναυλία με τους Πασχάλη, Δάκη και Ρόμπερτ Ουίλιαμς;

Υ.Γ. 2 Πώς το είπε εκείνο το αμίμητο ο σ. Κουράκης για τις εκλογές; « Ο ΣΥΝ είχε απέναντί του δύο ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ» …Καλά Χριστούγεννα, σύντροφε…

Ο Αλχημιστής