28 Μαρτίου 2007

Ο αξονικός τομογράφος του νομαρχιακού νοσοκομείου Αγρινίου, ο μοναδικός νοσοκομειακός στο μεγαλύτερο νομό της χώρας, λειτουργεί απ’ την πρώτη μέρα της λειτουργίας του με έναν και μόνον υπεύθυνο (όχι διευθυντή) γιατρό, τον επιμελητή Α Σπύρο Χρυσανθακόπουλο, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται για την παροχή υπηρεσιών στον Έλληνα εργαζόμενο και φορολογούμενο που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα ν’ απευθυνθεί σ’ ένα ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο. Τα όσα μας είπε ο υπεύθυνος του αξονικού είναι ενδεικτικά των προθέσεων όλων των τελευταίων κυβερνήσεων για την οριστική και πλήρη υπαγωγή ενός ακόμη δημόσιου αγαθού, της υγείας, στους ιδιώτες.

Πότε και με ποιο προσωπικό ξεκίνησε τη λειτουργία του ο αξονικός τομογράφος; Ποιο είναι σήμερα το υπάρχον προσωπικό;
Ο αξονικός τομογράφος εγκαταστάθηκε και λειτούργησε για πρώτη φορά στο νοσοκομείο, την άνοιξη του ’99. Αξιοσημείωτο είναι πως ενώ είχε γίνει νωρίτερα η σύσταση του νέου τμήματος, δεν έγινε παράλληλα και η σύσταση των θέσεων για τη στελέχωσή του (τεχνολόγοι, νοσηλευτικό προσωπικό). Έτσι ξεκίνησε και συνεχίζει να λειτουργεί ουσιαστικά με προσωπικό αποσπασμένο. Οι μόνες θέσεις που συστήθηκαν και προκηρύχθηκαν ήταν οι δύο θέσεις των γιατρών. Στους τρεις τεχνολόγους και τον έναν γιατρό που ξεκίνησαν, προστέθηκαν στη συνέχεια μέχρι σήμερα δύο ακόμη τεχνολόγοι και μια νοσηλεύτρια. Όσον αφορά τους γιατρούς, το τμήμα ουσιαστικά λειτουργεί με έναν, ενώ εκκρεμεί ακόμη η θέση του δεύτερου. Συμπληρωματικά να πω, ότι τον τελευταίο χρόνο προστέθηκε ένας επικουρικός γιατρός στο ακτινολογικό, που με τη λειτουργία των «συγκοινωνούντων δοχείων» προσφέρει και στον αξονικό. Η θητεία των επικουρικών είναι ετήσια.

Ποια είναι σήμερα τα σημαντικότερα προβλήματα στον αξονικό; Πώς θα μπορούσαν να επιλυθούν και ποια η προοπτική προς την κατεύθυνση αυτή;
Η ουσία των πραγμάτων και αυτό που έχει σημασία για τον πολίτη, έγκειται στο ότι ο αξονικός του νοσοκομείου Αγρινίου, ο μοναδικός νοσοκομειακός στην Αιτωλοακαρνανία, μετά από 8 χρόνια λειτουργίας, δεν μπορεί να εφημερεύει σε καθημερινή βάση, αφήνοντας έτσι αρκετές κενές ημέρες κάθε μήνα. Αυτό συνεπάγεται διακομιδές στην Πάτρα για την εκτέλεση μιας αξονικής σε επείγουσα βάση. Η καθημερινή εφημερία που είναι και το ζητούμενο προϋποθέτει την ύπαρξη τριών τουλάχιστον γιατρών, με βάση τα ελληνικά δεδομένα υπερωριακής απασχόλησης (10-11 εφημερίες το μήνα). Αυτό αποτελεί και το χρόνιο δυσεπίλυτο πρόβλημα του τμήματος, με πενιχρή προοπτική επίλυσης, αν δεν προκηρυχθούν νέες θέσεις γιατρών.

Τι γίνεται με το ζήτημα των εφημεριών μετά και την αναστολή της εφαρμογής (υποχρεωτικής) του προεδρικού διατάγματος 76/2005 από 1/1/07; Αν δεν προσληφθεί νέο προσωπικό τι θα γίνει; Επαρκεί το υπάρχον;
Κανείς δεν ξέρει πως θα διαμορφωθεί η κατάσταση μετά το πέρας της ετήσιας αναστολής του προεδρικού διατάγματος 76/2005. Η εβδομάδα των 48 και 58 ωρών που προβλέπει για τους ειδικευμένους και τους ειδικευόμενους αντίστοιχα, τινάζει στον αέρα το εφημεριακό σύστημα έτσι όπως έχει σήμερα. Το πρόβλημα αφορά κυρίως τα επαρχιακά νοσοκομεία, όπου λόγω ελλειπούς στελέχωσης, οι γιατροί είναι αναγκασμένοι να εφημερεύουν 12 και 13 ημέρες το μήνα.

Ο αριθμός των επικουρικών γιατρών μεγαλώνει;
Ο αριθμός των επικουρικών γιατρών γενικά, βεβαίως μεγαλώνει αφού δε δημιουργούνται νέες θέσεις ούτε προκηρύσσονται εύκολα οι υπάρχουσες. Η θέση του δεύτερου γιατρού του αξονικού για παράδειγμα προκηρύχθηκε το 2006, έξι χρόνια δηλαδή μετά την πρώτη προκήρυξή της. Επίσης, ο αξονικός νοσοκομείου Στερεάς Ελλάδας, λειτουργεί μόνο όταν προσλαμβάνεται επικουρικός ακτινολόγος.

Η υποβάθμιση, απαξίωση της δημόσιας υγείας πετυγχάνεται με την έλλειψη προσωπικού, τεχνολογικού εξοπλισμού, κρεβατιών, με την κακοδιαχείριση και τη διαφθορά. Ποιες αντιστάσεις έχει σήμερα ο γιατρός του Ε.Σ.Υ. και πώς μπορεί να τα παλέψει όλα αυτά;
Ο γιατρός του Ε.Σ.Υ. είναι ο λειτουργός ενός συστήματος που έχει εγκαταλειφθεί από πολλών ετών και σαν τέτοιος δεν μπορεί να έχει πολλές αντιστάσεις. Πιστεύω πως η συνείδησή του και η αίσθηση της προσφοράς, όταν λειτουργούν, αποτελούν τις ουσιώδεις αντιστάσεις. Κίνητρα, δύσκολα βρίσκει κανείς.

Τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία λειτουργούν; Θα ήταν λύση η λειτουργία τους και σε ποια κατεύθυνση;
Τα απογευματινά ιατρεία ή ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων, δόθηκαν για λόγους οικονομικούς (ενίσχυση του εισοδήματος των γιατρών κυρίως, αφού δεν μπορούσε να γίνει λόγος για νέο ιατρικό μισθολόγιο) και για να μειωθούν οι λίστες των πρωινών ιατρείων και η μεγάλη αναμονή. Επιπλέον και εξίσου σημαντικό ήταν και το προσδοκώμενο οικονομικό όφελος των νοσοκομείων. Σ’ αυτές τις κατευθύνσεις τα απογευματινά ιατρεία λειτούργησαν και λειτουργούν πανελλαδικά. Στο δικό μας νοσοκομείο, για πολλούς λόγους, ξεκίνησαν και μετά μικρό χρονικό διάστημα, σταμάτησαν. Τώρα γίνεται ένα νέο ξεκίνημα με τον αξονικό και το ακτινολογικό. Σκεφθείτε ότι τα απογεύματα στο Αγρίνιο δε λειτουργεί κανένας αξονικός και ότι η αναμονή για τους υπερήχους στο νοσοκομείο είναι δύο μήνες. Συμπερασματικά θέλω να πω ότι η λειτουργία των απογευματινών ιατρείων έχει θετικά αποτελέσματα τόσο για τον πολίτη όσο και για το γιατρό και ότι κατά τη γνώμη μου συμβάλλει στην ενίσχυση του κύρους του νοσοκομειακού γιατρού.


Γιατί οι γιατροί επιλέγουν τον ιδιωτικό τομέα απ’ το Ε.Σ.Υ.; Είναι μόνο τα χρήματα; Ποια είναι τα κίνητρα αντιστροφής αυτής της επιλογής;
Στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας του γιατρού, η λύση του νοσοκομείου θεωρείτο η ενδεδειγμένη για πολλές ειδικότητες, αφενός μεν διότι αποτελούσε φυσική συνέχεια των χρόνων της ειδικότητας και αφετέρου για λόγους σοβαρότητας, εμπειρίας και προβολής. Τα τελευταία χρόνια όμως, η εγκατάλειψη του Ε.Σ.Υ. έχει αντιστρέψει την κατάσταση. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, πολλοί γιατροί ν’ αφήνουν το Ε.Σ.Υ. για τον ιδιωτικό τομέα, πράγμα που φαίνεται καθαρά σε μεγάλα αστικά κέντρα όπου λειτουργούν ιδιωτικά θεραπευτήρια και διαγνωστικά κέντρα. Ο οικονομικός παράγοντας δεν είναι ο μόνος λόγος. Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζουν η ποιότητα ζωής (μισός μήνας εφημερίες δεν αντέχεται) και οι συνθήκες δουλειάς του νοσοκομείου με τον μεγάλο αριθμό των περιστατικών και τη σοβαρότητα αυτών. Στα περισσότερα νοσοκομεία ένας γιατρός δουλεύει για δύο. Χρειάζονται επομένως, ανθρώπινο ωράριο εργασίας, νέες προσλήψεις γιατρών (ειδικευομένων και επιμελητών), αυξήσεις τακτικών αποδοχών.


Ποιο είναι το μέλλον του Ε.Σ.Υ.;
Η στασιμότητα και η έλλειψη ανανέωσης του συστήματος υγείας σίγουρα δεν είναι καλοί οιωνοί για το μακροπρόθεσμο μέλλον του. Η στήριξη και η ενίσχυσή του για την παροχή καλύτερων υπηρεσιών υγείας είναι ευθύνη πρωτίστως της πολιτείας, των εργαζομένων αλλά και του πολίτη. Το Ε.Σ.Υ. κινείται στα όρια της αντοχής του. Αυτό το σύστημα άραγε αξίζουμε;

Τέλος, κι όσον αφορά τον αξονικό τομογράφο του νοσοκομείου Αγρινίου, ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την καλύτερη παροχή υπηρεσιών;
Η καλυτέρευση των υπηρεσιών του αξονικού προϋποθέτει την ανανέωση του έμψυχου υλικού του, την ανανέωση του εξοπλισμού και την συνεχιζόμενη εκπαίδευση γιατρών και χειριστών.

Γιάννης Μπαζώρας

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Θα διαφωνήσω με την άποψη που εκφράζεται για τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία στο Νοσοκομείο.Στην ουσία πρόκειται για ένα μηχανισμό εκμαυλισμού των εργαζομένων στα νοσοσκομεία.Αντίτο Νοσοκομειακό προσωπικό να αγωνιστεί για καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας, τους πετάνε το κοκαλο του ιδιωτικού ιατρείου και τους κλείνουν το στόμα.Ταυτόχρονα προωθούν και την ιδέα της ανταποδοτικότητας στο χώρο παροχής περίθαλψης μέσα στα Δημόσια νοσοκομεία
Εξάλλου είναι πάγια η τακτική των γιατρών και ιδιαίτερα των διευθυντών να προωθούν τα περιστατικά τους στα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία, από τα οποία βγάζουν κάποιο κέρδος παρά να τα αντιμετωπισουν στο πρωινό ωράριο.
Αυτή η ταχτική είναι πολύ διαδεδομένη και στα ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΆ ΤΜΉΜΑΤΑ .Στην ουσία γίνονται μέρος του προβλήματος.